“Postzegels verzamelen is een hartstocht, kunst verzamelen een roeping”

Dirk Hannema (1895 - 1984) is controversieel! Hij staat aan de wieg van het nieuwe Boymans (1935) en is ook de grondlegger van de collectie van de huidige Fundatie in Zwolle. Wist in de jaren dertig de rijke Rotterdammers en het gemeentebestuur aan zich te binden. Met tentoonstellingtoppers als Vermeer (1935) en Jeroen Bosch (1936) maakte hij naam. Met de komst van de nieuwe Duitse machthebbers verandert de insteek. Hij stelt de collectie veilig na het bombardement, voorkomt dat ze naar Duitsland verdwijnt. Daarna raakt hij bekend als de 'grootste collaborateur van allemaal", welwillend ten opzichte van NSB, de Kulturkammer, roofkunst, verkoop van delen van collecties etc.

Geobserdeerd door Vermeer liep hij in zijn eigen valkuil van “ontvankelijken”, een bijzondere groep van kunstexperts die zich niet lieten leiden door wetenschappelijke kennis, maar door het “intuïtieve zien” met het “onfeilbare oog”. Beoordeling van kunstwerken was bij hen meer gebaseerd op een aangeboren gevoel voor kwaliteit en schoonheid dan op een kritische analyse, een wetenschappelijk gefundeerde, scherp geformuleerde argumentatie. De affaire Emmausgangers/ Han van Meegeren is daar exemplarisch voor.

Na WOII 8 maanden gedetineerd. Bij zijn proces kon hij aantonen dat weinig kunst was verdwenen en ook weinig kunsternaars in Duitsland waren tewerkgestelligd. Nooit meer museumdirecteur. Wel wonende op kasteel Weldam / Goor en later Het Nijenhuis / Heino, bevriend met kunstverzamelaars. Afijn, een altijd omstreden kunstverzamelaar, die beiden zijden van de range goed-fout heeft verkend.