We lezen: Leven in de verbeelding van Aleid Truijens.

Hella is geboren in 1918 te Batavia. Dan brengt ze in 1920/21 de kleuterschool door in Nederland. En dan wederom van 1924-1928 omdat haar moeder in Davos lag te kuren. Ze woont bij oma en in een kinderpension. Die onthechtingen zorgden voor een getroubleerde jeugd, een goudmijn voor schrijvers. Uit dat gebrekkige contact verklaarde Haasse zelf haar grote behoefte om in haar werk emoties te projecteren in levens van anderen.

In 1938 terug naar NL met in 39 een poeziedebuut. In 41 stopt ze met de Amsterdamse toneelschool. Daarna sluit ze zich aan bij Centraal Toneel (Cees Laseur) en later werd dit de Kulturkammer-kwestie. In de oorlog in 44 trouwt ze met jurist Jan van Lelyveld. Ze krijgen 3 dochters tussen 44 en 51, eentje overlijdt in 47.

In 48 breekt ze door met Oeroeg. Daarna volgen vele, vele teksten. Schrijven was voor haar een vlucht uit de werkelijkheid. Ze zette haar problemen (ook in haar huwelijk) om in literatuur. Dat werd niet door het thuisfront gewaardeerd. Een dochter: "hoe pijnlijk het voor hem was dat ze hem fileerde in haar werk, besefte ze niet. Ze loste thuis de problemen niet op, ze schoof ze door naar een boek. Dat kan niet, vind ik. Je kunt niet met je problemen experimenteren in een roman, terwijl je het er in het echte leven bij laat zitten." Afzijdigheid is een wezenstrek van Haasse: observeren in plaats van deelnemen.

Haasse werd overladen met eerbewijzen en een eredoctoraat, culminerend in 2004 in de Prijs der Nederlandse Letteren. Bij de uitreiking vertrouwde koningin Beatrix de toehoorders toe dat zij op vakantie altijd eerst ‘de nieuwe Haasse’ las.

We gaan deze levensloop - die eindigde op 93 jarige leeftijd in 2011 te Amsterdam - onderzoeken.