Ijs / weder / corona dienende! We hebben de sessie digitaal gedaan.

Haar uniciteit zit hem in de combinatie van dat intellect met haar divadom. Ze was mooi, dat hielp ook. Ja een traumatische jeugd is een bron van inspiratie voor een schrijfster! Geboren in 1933, in een Joods gezin, groeide op bij grootouders in Tuscon. Vader overleed als bontexporteur aan tbc in 1939, haar alcoholische moeder hertrouwde, zo komt Susan aan Sontag!

Superbegaafd, op 15 jarige leeftijd al High School diploma. Op haar 16e studeerde ze aan de Universiteit van Chicago Frans, literatuur en filosofie. Trouwt op haar 17e socioloog Philip Rieff, haar zoon Daniel op haar 19e. Ze scheidt van Rieff op haar 26e. Later blijkt dat dat zij het boek over Freud had geschreven en niet Philip Rieff. Dat stond in de scheidingsvoorwaarden.

Waarom doet iemand dat? Vanwege "als je homosexueel bent, dan worden je kinderen afgenomen"-angst. Niet geheel onterecht in de jaren zestig! Sinds de jaren 1970 had ze lesbische relaties. In 1989 ontmoette ze de fotografe Annie Leibovitz met wie ze in New York samenleeft.

Gepromoveerd aan Harvard en het St. Anne's College in Oxford. Ze verblijft ook in Parijs. Haar interesse omvat pornografie, homosexualiteit, cultuur, politiek, feminisme, kunst en kunstfilosofie, theater en ballet. Beroemde boeken:

• The Volcano Lover (1992)
• In America (2000)
• The Way We Live Now (1991)

Ze was 43 nog maar en ze kreeg aanvankelijk een doodvonnis kanker te horen. Zij had het verhaal van haar wilskracht en onverzettelijkheid nodig om aan zichzelf uit te leggen waarom ze haar ziekte overleefd had.

Sontag was een groot aanhanger van de gedachte dat kunst mensen kon informeren, vermaken en veranderen. Sontag won literatuurprijzen zoals de Amerikaanse National Book Award in 2000 en de Jeruzalemprijs n 2001. In 1989 hield ze in Leiden de Huizingalezing onder de titel Traditions of the New or: Must We Be Modern?.

Benjamin Moser over Sontag: "Ik denk dat ze als denker nu meer nodig is dan toen. We zien om ons heen wat er gebeurt als er niet meer wordt nagedacht over kunst en cultuur. Het is steeds belangrijker om te leren kijken. Mensen vragen me of zij nog relevant is. Sontag formuleerde nieuwe inzichten over fotografie, dat het kunst is, dat wij niet dat beeld zijn – en toch ook weer wel. Ze analyseerde hoe een foto de werkelijkheid vervormt. Ik ken kinderen die de hele dag op Instagram zitten en maar hun best doen om steeds meer op dat beeld te lijken. Niemand heeft hun nog verteld: die foto, dat ben jij niet.”

We lezen: Benjamin Moser over Susan Sontag.