Hal Ashby, 1979

Is de verkiezing van Donald Trump tot Amerikaanse president het gevolg van een tragikomisch misverstand? Zijn verkiezing weerspiegelt de absurdistische satirische klassieker Being there. De geweldige verfilming van Jerzy Kosinski’s gelijknamige roman voert een kinderlijke tuinman op, die zijn hele leven de tuin van een rijkaard onderhield. Ook woonde hij in de villa van de man. Nooit kwam hij in de buitenwereld. Als hij na de dood van zijn werkgever letterlijk op straat staat, zien mensen in zijn opmerkingen over tuinieren, zoals dat na de winter de lente aanbreekt, metaforen voor diepe levenswijsheden. De tuinman wordt beroemd en gepusht om zich kandidaat te stellen voor het presidentschap. Absurd? Dat dachten we ook van presidentskandidaat Trump. Met een geweldige rol van Peter Sellers als tuinman.

Leve het absurdisme! Leve Biotex voor het Brein!

Dat we in een absurde wereld leven is een open deur, maar daarom niet minder waar. Sterker: de wereld lijkt steeds absurder te worden. De mondiale ideologische, religieuze en sociaal-economische tegenstellingen lijken onbeheersbaar geworden. Het leidt tot angst: voor onzichtbaar en ongrijpbaar geweld. We hebben het gevoel dat de wereld irrationeel is geworden. Dat ze zich niet meer laat begrijpen. Onkenbaar is geworden.

Een schrale troost is misschien dat de werkelijkheid altijd absurd was. Een slapend monster met onvoorspelbaar gedrag. Aan filmmakers is dat absurdisme niet voorbij gegaan. Met drie geweldig films tonen we de gekte, onvoorspelbaarheid en vooral de absurditeit van de menselijke beschaving. De films worden ingeleid door filmjournalist Jos van der Burg.